martes, 5 de abril de 2011

Operacion Carioca suma e segue...

OPERACIÓN CARIOCA

As mortas que puideron ser



05/04/2011 -

¿Verdades ou lendas de prostíbulo? A suposta existencia dunha ou varias mulleres mortas por malleiras en clubs de alterne e logo feitas desaparecer é un rumor que corre como a auga entre as mozas. O xulgado do caso Carioca e os investigadores non foron alleos a esas sospeitas, polo que traballaron para determinar a veracidade deses comentarios, sen conseguir resultados positivos ata o momento.

Información relacionada

A lectura do sumario revela que non soamente se investiga o suposto crime dunha moza no Queens. Hai sospeitas de que unha moza brasileira de 25 anos, identificada como C.R.S. e atopada morta vítima dun suposto atropelo o 17 de abril de 2006 en Vilapedre (Sarria), puido ser asasinada e trasladada desde Lugo ata a cuneta da estrada para simular un atropelo.

Un garda civil da Policía Xudicial, compañeiro dos principais procesados, puxo o feito en coñecemento do xulgado mediante un escrito persoal, onde di que intentou infructuosamente conseguir as dilixencias da falecida nos arquivos de papel e dixitais da comandancia. Cre que esa información está desaparecida, a pesar de que o cabo A.L.T. realizou diversas xestións nos clubs de alterne da zona para pescudar a identidade da moza.

O axente denunciante, que finalmente tamén resultaría imputado, ratificou en agosto pasado as súas sospeitas ante a xuíza. Polo menos dúas mozas tamén mencionaron a morte da brasileira e coincidiron en que tiña o rostro desfigurado polos golpes, asegurando ouvir rumores de que os supostos autores do crime simularon un accidente.

Con todo, os maiores esforzos da xuíza instrutora e dos investigadores céntranse nunha prostituta chamada Ana. Practicamente todas as mulleres que traballaron nalgún momento no club Queens son interrogadas respecto diso. As respostas van desde as que aseguran que nin a ouviron nomear ata as que incluso chegan a achegar detalles moi precisos, pero sempre de ouvidas e nunca comprobables. Versións que se desmoronan ante a realidade, conformando un corpo similar ao de calquera lenda urbana pero moi efectiva á hora de manter o medo entre as prostitutas que traballaban para J.M.G.A.

Segundo as sospeitas dos investigadores, Ana sería unha prostituta brasileira que traballou no Queens e que desapareceu de forma misteriosa. O que xa non está tan claro é como e onde morreu, nin sequera se morreu. Un dos primeiros testemuños sitúa a súa morte en Madrid, na Casa de Campo. De feito, Pilar de Lara incluso chega a pedir á Uco e a Udico da Garda Civil que emitan informes sobre o asunto. Unha muller romanesa deixa entrever nunha das declaracións que puido ser vítima dunha rede de tratas de brancas encabezada por un compatriota seu.

Versións

Pero as versións son case tantas como testemuñas din ouvir falar do caso. A máis citada é unha tal Joana, expareja do dono do Queens, e a quen a maioría das declarantes refírense como fonte, ben directa ou ben indirecta.

Algunhas aseguran que a muller morrería ao ser empuxada polas escaleiras e romper o pescozo, pero parece que nese caso foi outra muller a que caeu e danouse un nocello.

Noutra versión fálase de que foi J.M.G.A. o que a golpeou ata morrer no interior dunha das habitacións. Pero testemuños non menos, nin máis, convincentes que os anteriores indican que a muller morrería afogada na piscina da parte traseira do prostíbulo, nunha noite de festa.

Ese lugar, a parte traseira do prostíbulo, é o único nexo destas versións: todas as que ouviran falar de asunto crían que o cadáver estaba enterrado alí. Si que é certo que moitas delas coinciden ao describir o moito tempo que pasaba J.M.G.A. nesa zona e o pouco que lle gustaba que ninguén lle molestase alí, onde incluso criaba galiñas. Tamén hai coincidencia en que ao dono do prostíbulo non lle gustaba que ninguén se achegase á piscina, que permanecía baleira.

O cadáver, segundo contou Joana a varias mulleres, foi tirado primeiro a un pozo negro e posteriormente recuperado e enterrado na traseira do Queens, para o que o presunto homicida contaría incluso coa axuda das máquinas dun contratista da construción cliente e amigo seu. Outras, en cambio, crían que se atopaba baixo o formigón da piscina.

A xuíza Pilar de Lara ordenou ir tirando de todos estes fíos, ao parecer con pouco éxito. En agosto de 2010 decidiu desembarcar no Queens con artillería pesada. A pesar de que no auto de rexistro non figura que se estea buscando un cadáver nin que se estea investigando un asasinato, a maxistrada contou con equipos da policía científica para pór patas para arriba o club e buscar rastros. Incluso se chegou a barallar a idea de escavar todo o terreo, o que ao final non se fixo. Tamén levaron cans, que só acharon un puñado de explosivos inútiles.

De todos os xeitos, a tal Joana arroxou un xerro de auga fría sobre a investigación cando finalmente foi localizada. Asegurou que nin sabía onde estaba o cadáver, nin sabía nada de Ana, e que o que ela tiña entendido é que a morte na piscina fora accidental e sucedeu nun club de Pontevedra no que traballara J.M.G.A., o que lle deixou moi afectado. A pesar de todo, non se pode esquecer que aínda hai partes do sumario secretas e que a investigación segue. Talvez dean con Ana.

Máis agarimo polas galiñas que polas prostitutas

  • O dono do Queens é un home peculiar, ademais de perigoso. Segundo os testemuños incluídos no sumario, pasaba horas e horas na parte de atrás do club, un terreo no que tiña a piscina (baleira), un amplo terreo con algunha árbore no que criaba galiñas e ovellas e unha zona na que preparaba os seus coches. Nun deles, un axente que facía servizos de vixilancia no prostíbulo achou un quilo de haxix meses logo da súa detención.
  • Pero hai un testemuño que dá a medida do carácter deste home. Cando unha das prostitutas -coas que adoitaba ser moi violento, segundo din- pediulle que lle dese unha das súas galiñas para facer unha comida, el preferiu regalarlle 50 euros para que se comprase unha antes que deixar que se comese unha das que el coidaba, segundo recóllese no expediente xudicial.